ŞİİRLER:

Ben Gerçeğim

İşine gelmeyince
Kimse kabul etmez beni
Ben gerçeğim
Gerçek
Ben ölümüm
Ben saça düşen ak
Ben, sevilmekten kesilen umut
Ben, beni unut, diye söz
Ben gerçeğim işte, öylesine acı
Kimse inanmak istemez bana
Oysa
Acı da olsa ben gerçeğim
Ben umut treninin son yolcusu
Ben, değeri hep yokluğunda anlaşılan
Ben, hep tartışılanım
Ben gerçeğim
Bazen dilin ucuna gelip te söylenemeyen
Bazen bir öfke anında gizlenemeyen
Haykırılan o çığlık
Bazen karanlık, bazen aydınlık
Ben gerçeğim
Gözlerden okunmaya çalışılan
Bazen en zor alışılanım ben
Ben gerçeğim
Her şeyin bittiği yerde ben varım
Tüm çıplaklığıyla ben varım
Öylesine soğuk
Kabullenilmeksizin
Ben varım
Yalanların tükendiği
Maskelerin düştüğü
Saklanan yüzlerin göründüğü
O anda
Ben varım
İşte ben gerçeğim, karşında duran
Hep aranan
Bulunduğumda
Çoğu zaman umulduğum gibi olmayanım
Ne acı şey bu
Bazen işte öylesine yürekleri acıtanım
Ben
Ben gerçeğim...
Gürsel İleri 

Seven Bir Kalbim Varsa

Yüreğimde fırtınalar esiyorsa
Gözlerime yaşlar doluyorsa
İnsanlar beni anlamıyorsa
Ne yapayım, suç benim mi
Seven bir kalbim varsa

Suç benim mi, suç benim mi?
Bir tanem, sonumuz ayrılıksa

Hasretin acısı var içimde
Sevdaların yükü
Hayalin var gözlerimde
Her an gelecekmişsin gibi sanki

Giderken, sende kalan beni
Bana geri getirecekmişsin gibi

Çekilmeyen hasretin var içimde
Hasret yağmurları
Sevda kasırgaları var, yüreğimde
Dolup taştıkça, sanki ağlamamak elimde

Ne yapayım, suç benim mi
İnsanlar beni anlamıyorsa
Ne yapayım, suç benim mi
Seven bir kalbim varsa
Aşk dolu bir kalbim varsa...
Anadolum...!

Anadolum...!

Gam yüklüdür koca dağlar
Gönül derem durmaz çağlar
Varmış viran olmuş bağlar
Sinemde ateşli korlar

Devrek çaycumaya bakar
Filyos çayım sessiz akar
Hüznü hepten yürek yakar
Onsuz zehir bu diyarlar

Gurbet ele hüzün çöker
Ayrılık ölümden beter
Anıldıkça birer birer
Tutarda göz yaşı döker

Herşey sahteye boyandı
Durular çoktan bulandı
Temizi pakı kalmadı
Kirler kapıya dayandı
Ramazanım yazar durur
Şiir denen hep savrulur
Hem hece kafiye olur
Gün gelir kelâmda kurur

Emri ilahi hep olur
Bu can O vatanı bulur
Cesetimde ona konur
Al bayrağım bana onur

Var anadoluma duyur
Şu gönül ona vurgundur...!
Var hadi yurduma duyur
Bu yürek ona tutgundur...!
Ramazan Kocapinar

AĞAÇ SEVGİSİ

Kucak açarsın herkese
Bu dost, şu düşman demeden
İyilik yaparsın herkese
Bir karşılık beklemeden.
 
Güzel yurdumun süsüsün
Bulutlara dal uzatan
Kuru, yeşil örtüsüsün
Gölge veren, dal uzatan,
 
Ne kadar çok çeşidin var
Elma, armut, meşe, kavak
Tatsız geçer sensiz bahar
Sensiz toprak olur kurak.

M. Necati ÖNGAY

ORMAN

Gölgesi serindir, havası taze,
Yeşil yaprakları zümrüt yelpaze.
Yazın ortasında istersen bahar.
Bir gün ormanda kal aksama kadar.
 
Tertemiz bir hava dolar içine.
Her yer ne hoş kokar: çiçek, reçine.
Cıvıldaşır türlü kuşlar bir yanda
Buz gibi kaynaklar var ormanda.
 
Ağaçlar uğuldar, estikçe rüzgar.
Gönlümüze hayat verir ormanlar...
Ormandır dağlara zümrüt bir örtü,
Ormandır kırların en güzel süsü!...
 
Orman güzellik ve zenginlik demek,
Ormanları sevmek, korumak gerek.
Ormansız memleket çöldür, çoraktır,
Orman bulutlara yeşil konaktır.
Bulutlar burada gelir oturur,
Burada boşanır sağanaklı yağmur...
 
Ormandır sulara söyleyen ninni,
Ormandır, sulara öz anne gibi.
Gölgelikte doğup büyür dereler,
Yazın suyu, orman korur ve besler...
 
Ormanlar yapraktan bir engin deniz,
Burada yıkanır hava tertemiz.
Orman sağlık, hayat dolu bir kaynak,
Herkese bir ödev onu korumak...

Zeki TUNABOYLU

ORMAN

Kestane, gürgen, palamut
Altı yaprak, üstü bulut.
Gel burda sen, derdi unut.
Orman ne iyi, ne iyi,
Aman ne iyi, ne iyi !
 
Dallar kol kola görünür,
Yaprak yaprağa sürünür,
Kışın karlara bürünür
Orman ne güzel, ne güzel,
Aman ne güzel, ne güzel !
 
Ormanda kuşlar, böcekler,
Yavru ceylanlar emekler,
Açar yedi renk çiçekler,
Orman ne büyük, ne büyük,
Aman ne büyük, ne büyük !
 
Çamın, yaprağı dökülmez,
Gürgenin kolu bükülmez,
Ağaç dibinden sökülmez.
Orman ne canlı, ne canlı,
Aman ne canlı, ne canlı !
 
İzin vermeyiz kırmana,
Dayanamayız vurmana,
Baltayı sokma ormana,
Orman ne mutlu, ne mutlu,
Aman ne mutlu, ne mutlu !
 
Git, git sona varamazsın,
Kuşak olsan saramazsın,
Dalını koparamazsın,
Orman ne sonsuz, ne sonsuz,
Aman ne sonsuz, ne sonsuz !

İlhami Bekir TEZ

AĞAÇ DİYOR Kİ

Ben küçücük bir ağacı
Yurdumun bir bahçesinde
Topraklar tüterken gölgem
Dallar da çiçeklensin de.
 
Her şeyimle yararlıyım,
İnsanoğluna dünyada,
Çiçeğim, yaprağım, gölgem
İri dallı zerdalimle.
 
Kuşlar mutlu şarkısını
Hep dalımda söylerler,
Şen arılar vızır vızır,
Kokuma koşup gelirler.
 
Sakın sakın dalımızı,
Çocuklar çekip kırmayın.
Çakınızla gövdemizde
Derin yaralar açmayın.

Halim YAĞCIOĞLU

ORMAN

Sen insansın, o ağaçtır,
Suya, ışığa, sevgiye
Bir insan kadar muhtaçtır;
Ağaçların şehri orman.
 
Onu ne yak, ne sök, ne kır.
Bir dal kopardığın zaman.
Gizli bir sesle hıçkır..
Her orman yurda bir ordu
Ormanı iyi koru..

Hüseyin KALABA